تأمین مالی مبتنی بر درآمد (RBF) که به آن سرمایه‌گذاری مبتنی بر درآمد (RBI) یا تأمین مالی مبتنی بر رویالتی نیز اطلاق می‌شود، در اوایل قرن بیستم توسط سرمایه‌گذاران نفتی برای تأمین مالی اکتشاف نفت و گاز طبیعی مورد استفاده قرار می‌گرفت. سرمایه‌گذاران خطرپذیر نیز از دهه 1980 از این نوع تأمین مالی برای تزریق سرمایه به شرکت‌هایی که در مراحل اولیه رشد و توسعه خود هستند، استفاده کرده‌اند.

در واقع تأمین مالی مبتنی بر درآمد، تأمین مالی شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی با نرخ بهره متغیر است. بدین صورت که سرمایه گذاران، بانک‌ها، صندوق‌ها و مؤسسات مالی در این نوع تأمین مالی، ســرمایه خود را در ازای دریافت درصدی از درآمد، در اختیار شرکت های متوسط و بزرگ قرار داده و خود را در درآمد‌های آتی شرکت شریک می‌نمایند. همانند تأمین مالی سنتی، بازپرداخت‌ها در این نوع تأمین مالی نیز به صورت ماهانه یا فصلی خواهد بود. با این تفاوت که در وام های سنتی، بازپرداخت با یک نرخ بهره ثابت و مقادیر اقساط مشخص انجام می‌شود ولی در تأمین مالی مبتنی بر درآمد بازپرداخت‌ها متناسب با درآمدهای شرکت تغییر می‌کند. اگر درآمدهای شرکت کاهش یابد، بازپرداخت وام با سرعت کمتری انجام می‌شود، اگر درآمدها افزایش یابد، سرعت بازپرداخت وام نیز بیشتر می‌شود.

بازپرداخت‌ها تا زمانی که ســرمایه‌گذار طبق توافق انجام شده، مضربی از سرمایه اولیه را دریافت کند، ادامه می یابد. تأمین مالی مبتنی بر درآمد با ترکیب ویژگی‌های وام‌های بانکی و سرمایه گذاری خطرپذیر می‌تواند گزینه مناسب تری برای شرکت‌ها جهت تسریع فرآیند رشد و بلوغشان باشد و این مدل تأمین مالی مناسب شرکت‌های بالغی هستند که به منظور توسعه فعالیت خود نیاز به منابع مالی در راستای انجام پروژه خود را دارند. این نوع تأمین مالی سرمایه موردنیاز را برای کسب و کارهای با جریان درآمدی به منظور گذار به سوی سوددهی بیشتر و پایدار با هزینه کمتری نسبت به سرمایه گذاری خطرپذیر فراهم می‌کند.

تأمین مالی مبتنی بر درآمد با ترکیب ویژگی‌های وام‌های بانکی و سرمایه‌گذاری خطرپذیر می‌تواند گزینۀ مناسب‌تری برای شرکت‌ها جهت تسریع فرایند رشد و بلوغشان باشد. این نوع تأمین مالی سرمایه موردنیاز را برای کسب و کارهای با جریان درآمدی به منظور گذار به سوی سوددهی پایدار با هزینۀ کمتری نسبت به سرمایه‌گذاری خطرپذیر فراهم می‌کند.

این مدل تأمین مالی، در میان شرکت‌هایی که مدل کسب و کار آن‌ها مبتنی بر خرید اشتراک توسط مشتریان است معمول و رایج می‌باشد، با این وجود از مدل تأمین مالی در سایر صنایع و کسب و کارهای صنعتی نیز می‌توان استفاده کرد و برای شرکتی (متوسط و بزرگ) که با سرعت نرمال در حال رشد است و از یک الگوی درآمدی تکرارشونده و پایدار برخوردار می‌باشد و برای رشد خود به سرمایه نیاز دارد، تأمین مالی مبتنی بر درآمد می‌تواند گزینه بسیار مناسبی باشد.